| Książka |
| miniseria |
Paul Atryda - przez mieszkańców Diuny nazywany Paulem Muad'Dibem oraz Usulem w gronie Siczy Tabr. Syn księcia Leto Atrydy I i jego konkubiny, jednej z Bene Gesserit, Lady Jessici. Starszy brat Alii Atrydy. Mąż Bene Gesserit Irulany Corrino.
Był ostatnim księciem rodu Atrydów, przywódcą Fremenów i pierwszym władcą Imperium Atrydów, a przez matkę Paul był uważany za Kwisatza Haderacha.
Biografia[]
Paul Atryda urodził się w 57 roku Padyszacha Imperatora Szaddama IV na planecie Kaitan (Kaladan- był ojczyzną jego ojca). Jako dziecko jednej z Bene Gesserit powinien był przyjść na świat jako dziewczynka, lecz jego matka, Jessika Atryda, postanowiła urodzić syna, licząc na to, że w przyszłości będzie on wyczekiwanym Kwisatz Haderach. Wiedźmy Bene Gesserit doprowadziły do związku pomiędzy Jessiką i księciem Leto, a ich córkę planowano wydać za spadkobiercę rodu Harkonnenów, łącząc te dwa wielkie domy. Książę bardzo pragnął syna, a silna miłość Jessiki skusiła ją, by spełnić jego marzenie, przez co plan Bene Gesserit legł w gruzach.
Dorastając, nie pozwalano mu bawić się z rówieśnikami, by nie narażać go na niebezpieczeństwo, na które był narażony jako dziecko z wysokiego rodu. Czas spędzał na nauce. Jego nauczycielami byli trubadur wojownik Gurney Halleck, mentant Thufir Hawat, mistrz miecza rodu Ginazów Duncan Idaho, były doktor Wellington Youeh, jego matka, jako nauczycielka Bene Gesserit oraz ojciec, książę Leto I Atryda.
Uczył się szybko, co zawdzięczał szkoleniu Bene Gesserit i wiedział, że każde zdarzenie niesie ze sobą lekcję. Posiadał zdolności mentata, na którego szkolenie rozpoczął już jako niemowlę, a gdy skończył piętnaście lat, dowiedział się o tym i postanowił je kontynuować. Planowano dla niego przyszłość jako księcia-mentanta, który zostanie potężną siłą w Landsraadzie.
Jeszcze na Kaladanie poddano go próbie. Udało mu się przejść próbę gom dżabbar, której zazwyczaj poddawane były kobiety. Wielu mężczyzn zostało poddanych próbie, ale żaden poza Paulem nie przeżył. Niedługo później zmuszony był wraz z bliskimi opuścić rodzinną planetę, gdy nową rolą jego ojca zostało władanie Arrakis.
Wygląd[]
Mówiono o nim, że przywrócił piękno do rodu Atrydów. Miał owalną twarz, podobną jak jego matka, a włosy miał koloru węgla i niesforne, tak samo jak jego ojciec. Paul miał długie rzęsy i żółtawo-zielone oczy. Jako nastolatek był niski, jak na swój wiek, ale dobrze zbudowany. Po spędzeniu czasu, żyjąc wśród Fremenów mocno stracił na wadze, jego skóra stała się cienka, a żebra można było policzyć. Miał mocno zarysowane rysy twarzy i cienki, zadarty nos. Jego zielone oczy pod wpływem przyprawy stały się niebieskie, a białka zaszły błękitem.
Charakter[]
Paul był spokojnym i zdyscyplinowanym chłopcem. Jako szlachetnie urodzony, bywał dumny i nie wstydził się przypominać innym o swojej pozycji. Był sprytny i inteligentny, a szkolenie Bene Gesserit pozwalało mu zachowywać zimną krew w trudnych sytuacjach. Podobnie jak jego ojciec, miał talent do zjednywania sobie ludzi. Potrafił znaleźć słowa, które sprawiały, że jego sojusznik oddałby za niego życie w walce. Był dojrzały, jak na piętnaście lat i nawet wtedy, wielu nazywało go raczej mężczyzną niż dzieckiem. Od śmierci ojca stał się bardziej opanowany i mniej polegał na słowach matki. Potrafił śmiać się z siebie, przyznawać do błędów i był świadom, że wielkość jest tylko chwilowym przeżyciem. Uważał, że ludzie kształtują swój charakter dzięki ciężkim przeżyciom, a poszanowanie prawdy jest podstawą wszelkiej moralności. Kiedy Paul powrócił jako Kaznodzieja, jego osobowość bardzo się zmieniła. Widział siebie jedynie jako cień człowieka, którym kiedyś był, i działał jako taki.
Umiejętności[]
Chłopiec był obdarzony niesamowitymi umiejętnościami, którymi przewyższał innych ludzi. Dzięki medytacji Bene Gesserit potrafił zapanować nad własnym strachem. Był zwinny i od dziecka uczono go walki, dzięki czemu, nawet bez tarczy, do której był przyzwyczajony, zdołał pokonać przeciwnika o wiele silniejszego od siebie. Miewał wizje, które pozwalały zobaczyć mu przyszłość, a wraz z wprowadzeniem do diety przyprawy jego umiejętności stały się jeszcze silniejsze, przez co nie był pewien, co w jego życiu już się stało, a co dopiero miało się zdarzyć. Jego wizje dzieliły się na możliwe ścieżki, a podejmowane przez niego decyzje doprowadzały do ich zmiany.